(English version below)

Ik haal mijn weblog maar weer eens van stal voor het volgende: ik houd van boeken. Ik koop ze regelmatig, en ik koop meer dan ik uitgelezen krijg. Vandaar dat ik hier in Nederland nog altijd bijna 3 Billy boekenkasten vol heb staan. De tijd is gekomen om daar iets aan te doen, en JIJ kan daarmee helpen. Ik wil ze een goed thuis geven, waar ze gewaardeerd en gelezen worden. Dus als jij een of meer boeken ziet die je wil hebben, laat het me voor 4 januari weten, en kom het liefst voor 11 januari ophalen (in de Achtse Barrier, Eindhoven. Erna kan ook, maar dan ben ik alweer naar Amerika vertrokken). Eventueel kan ik in de buurt van Eindhoven bezorgen. Email: stefan staartje-van-de-aap yellowhead puntje nl. Welke boeken zijn het dan? Zie de foto’s hieronder.

I’m resurrecting my blog for the following purpose: I love books. I regularly buy them, and I buy more than I manage to read. That’s why I still have nearly 3 full Billy bookshelves. The time has come to do something about this, and YOU can help with that. I want to give these books a good home, where they are appreciated and read. So if you see one or more books that you’d like to have, let me know by January 4, and preferably pick them up by January 11 (in the Achtse Barrier, Eindhoven. You can come later, but by then I’ll have left for the United States again). If necessary, I can also deliver near Eindhoven. Email: stefan monkeytail yellowhead period nl. So which books are on offer? See the photos below.

Laat me weten als je een titel niet kunt lezen / let me know if you can’t read a title.

Vorige week was mijn eerste conferentie sinds mijn verloving. Ik vloog naar Memphis (Tennessee) en reed van daaruit per huurauto naar Oxford (Mississippi). De huurauto kostte minder voor 3 dagen dan een enkeltje per taxibus…

In Mississippi was het koud! Rond het vriespunt, met af en toe wat lichte sneeuw. Er waren wat vroege bloemen te zien, maar die zouden zomaar geplant kunnen zijn in plaats van spontaan opgekomen. Het conferentieprogramma was goed gevuld, dus ik heb weinig foto’s gemaakt. Hier is er eentje van de weg terug van Oxford naar Memphis. Het is er erg dunbevolkt. Op de heenweg, in het donker, zag ik langs de kant van de weg een hond (denk ik) en wat kleine herten. Op de terugweg veel roofvogels in de lucht.

Op zondag had ik nog wat tijd over, die ik in Memphis doorgebracht heb. Wat doe je daar? Ten eerste barbecue eten (Memphis-style, ze zijn er trots op, en terecht).

Ten tweede, een bezoek aan Graceland, het huis en landgoed waar Elvis Presley met ouders woonde en nu begraven is. Het huis is nog volledig ingericht zoals het destijds was, met erachter een grote hal met alle gouden platen, en buiten in de “meditation garden” liggen de graven, rond een vijvertje.

Als je meer tijd hebt dan ik, kun je nog twee musea bezoeken: een met de auto’s van Elvis, en je kunt zijn privé-vliegtuig, de Lisa Marie, bezichtigen. Tenslotte kun je overnachten in het Heartbreak Hotel.

De omgeving, de Elvis Boulevard, is duidelijk een arme buurt. Wat tweedehands autozaken, een ongedierteverdelger, een paar zaken met tweedehands spullen, en op de weg talloze auto’s die in New Jersey al 10 tot 20 jaar niet meer rondrijden.

Oud nieuws voor jullie, maar voor het eerst dit jaar voor mij: sneeuw! Van zaterdag op zondag werd de Oostkust getroffen door sneeuwstorm Nemo (geen officiële naam, maar The Weather Channel is dit jaar ermee begonnen om ook andere stormen dan orkanen een naam te geven – zodat het makkelijker is erover te twitteren). In Princeton was het niet zo erg als verder naar het noorden, maar het leverde wel mooie plaatjes op!

Trouwe lezers weten dat ik tot nu toe geen auto had in Amerika, en wanneer dat nodig was een WeCar huurde. De laatste tijd merkte ik dat ik dat steeds vaker ging doen, en bovendien was het vervelend als alle auto’s al gereserveerd waren, of je reservering kon niet verlengd worden. Vandaar dat het tijd werd om mijn eigen autootje aan te schaffen!

Ik wilde iets echt Amerikaans, dus een Mini is het niet geworden.

Dat ziet er al wat serieuzer uit. En wat is het dan voor auto?

Precies! Een Jeep. Om precies te zijn een Jeep Wrangler Sahara uit 2008 (overigens wel gekocht bij een Mini-dealer). Hij is zwart. Op bovenstaande foto is hij al wat vies vanwege het strooizout…

Hij rijdt erg fijn. Het voelt bijna aan alsof je in een vrachtwagen zit, maar hij is wel heel wendbaar. Handgeschakeld (dat zie je hier in Amerika niet vaak bij andere auto’s dan Jeeps) met 6 versnellingen, en 4-wheel drive voor als ik vast kom te zitten in de sneeuw of sloot. In de zomer kan het dak eraf!

Het is op dit moment 17 graden… Fahrenheit! Da’s -8 Celcius. Dus jullie in Nederland zijn niet meer de enigen die met winter te maken hebben, al ligt hier dan geen sneeuw…

Het Institute for Advanced Studies, waar ik vandaag naar een voordracht geluisterd heb.

Kerst en oud-op-nieuw zijn achter de rug, maar de winkels staan alweer klaar voor het volgende evenement!

Ra ra wie er binnenkort een filmster wordt… Precies: mijn fiets!

Vandaag werden er in Princeton opnames gemaakt voor een film met Justin Timberlake en Ben Affleck. Ik ging een kijkje nemen, en zette mijn fiets tegen een boom die later precies in de kijkrichting van de camera stond!

Hieronder zie je hoe het er ongeveer uit zag. Het was allemaal heel precies gepland. Zelfs het verkeer! Bij elke take kwamen precies dezelfde auto’s voorbij rijden, en zelfs een vrachtwagen met opdruk van een bakker!

Vorig weekend was ik in New York, op bezoek bij Laura. Zij moest studeren, maar ik ben met de camera in de hand een uurtje de stad in gegaan. Ik heb de boom (en ijsbaan) bekeken bij Rockefeller Center, en daarna een wandeling over 5th Avenue gemaakt. Nou ja, wandeling… het was er zo druk dat het meer op schuifelen leek! Geshopt heb ik dan ook helemaal niet.

Op 17 november vond iets bijzonders plaats: een vreugdevuur, midden op de campus! Dit evenement wordt gehouden wanneer het footballteam van Princeton in hetzelfde seizoen zowel Harvard als Yale verslaat. Dat was al sinds 2007 niet gebeurd, maar dit jaar was het raak! Het vuur werd ontstoken op Cannon Green, een veld omringd door verschillende monumentale gebouwen (waaronder twee die eruit zien als Griekse tempels), en waar een kanon begraven is uit de onafhankelijkheidsstrijd van Amerika (de achterkant steekt boven de grond uit).

Het vuur werd muzikaal begeleid door de Princeton University Band, die al eens eerder op dit blog verschenen is.

Afgelopen donderdag was het Thanksgiving, het nationale feest waar gevierd wordt dat de Pilgrim Fathers van een hongersdood gered werden door de lokale Indianen, die hen leerden hoe je maïs moet verbouwen. Tegenwoordig betekent het vooral een grote maaltijd met de familie, met als klapstuk een gevulde kalkoen. Als dessert wordt dan de pompoentaart opgediend.

Ik was uitgenodigd door de familie van Laura. Zo’n dertig mensen schoven aan, en het eten was gevarieerd en heerlijk. Tegen het einde van de maaltijd werd er om beurten een korte toespraak gehouden waarbij de spreker/spreekster aangaf waar hij of zij dankbaar voor was. Dat varieerde tussen meer en minder serieuze dingen: alle familieleden bij elkaar in goede gezondheid, weinig schade geleden door de orkaan, en één van de kinderen riep “toys!”

Vrijdag volgde “Black Friday”, dat ook traditioneel begint te worden: de start van het kerstseizoen. Op deze dag beginnen de meeste Amerikanen hun kerstcadeaus te kopen, en de winkels spelen hierop in met scherpe aanbiedingen. Ik ben zelf een oventje om brood te roosteren rijker, en een koptelefoon die achtergrondgeluid onderdrukt (voor in het vliegtuig).

Nu nog een maandje werken, en dan ben ik weer in Nederland! Nou ja, voor 2 weken. Op 6 januari vlieg ik alweer terug.

Ruim een week na Sandy stond ons een nieuwe verrassing te wachten: sneeuw! Gelukkig is dit keer de stroom niet uitgevallen. Internet en tv haperen nog behoorlijk, maar verder is alles in orde!